کد مطلب:104088 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
[صفحه 425] و قال علیه السلام: (الاقاویل) ای الاقوال (محفوظه) عند الله سبحانه (و السرائر) جمع سریره، بمعنی الضمائر (مبلوه) ای مختبره فیبلوها الله سبحانه لیظهر ضمیرها من شرها (و كل نفس بما كسبت رهینه) ای مرهونه باعمالها، فان عملت خیرا، نجت، و ان عملت شرا هلكت (و الناس منقوصون) لانه یوخذ من ابدانهم و عقولهم لدی الكبر، او المراد نقص المجموع بالموت لبعضهم (مدخولون) ای مصابون بالدخل و هو مرض العقل و القلب، بالرذائل (الا من عصم الله) ای حفظه عن الرذیله (سائلهم متعنت) ای یسئل عنتا وجد الا، لا تفهما و تعلما. (و مجیبهم متكلف) یتكلف الجواب بدون ان یكون له علم (یكاد افضلهم رایا) ای افضل الناس رایا (یرده عن فضل رایه الرضا و السخط) فاذا رضی عن احد حكم له بغیر حق، و اذا سخط علی احد حكم علیه بغیر حق (و یكاد اصلبهم عودا) ای اقومهم نفسا، تشبیه بالشجره الصلبه العود (تنكوه اللحظه) ای تسیل جرحه- من نكئه اذا اسال دمه- و اللحظه، ای نظره منه الی المشتهیات، و المراد به تنكئه: توجب خدشه دینه (و تستحیله الكلمه المواحده) ای تحوله عما هو علیه من الدین، كلمه واحده تقال له، او علیه، فینحو نحو الباطل.
صفحه 425.